Jummanah

Zmęczenie, ciężkie, obezwładniające, choć wokół tyle ciepłej wiosny... Ciało nie nadąża za duszą, bo t wciąż pragnie więcej i więcej... oddechów, wrażeń, dotknięć, uczuć... Za dużo tęsknot, za mało przestrzeni i wciąż jakieś leki, bardziej lub mniej niedookreślone w każdej warstwie dzieła zwanego życiem...W zagięciu czasu smuga światła. Czego szukam, za czym tęsknię, wciąż i wciąż od nowa, od świtu, od nocy - tak od, a nie do - zaw

Publiczne pisanie o intymnych odczuciach, przemyśleniach (bo wszak temu, nie zaś sprawozdaniu z codziennych czynności począwszy od śniadania, a skończywszy na kolacji, że nie wspomnę o myciu zębów, służy dziennik) ma w sobie coś z emocjonalnego ekshibicjonizmu... Jednak piszę... Może trochę dlatego, iż miewam właśnie takie ekshibicjonistyczne skłonności (?)      Czasem czuję się zupełnie obco w mojej pospolitej codzienności - tak jakbym w pewnym wymiarze należała do jakiegoś innego ontologicznie odleg&#